Веснавыя грыбы

Няма болып прыемнага занятку, чым збіраць грыбы. Але, на жаль, грыбны час занадта кароткі.

Я часта задумваўся над тым, як бы падоўжыць гэтыя шчаслівыя дні.

Неяк мінулай вясною я звярнуў увагу на веснавыя грыбы. На іх цёмных шапачках ляжала сухая ігліца, бурае леташняе лісце.

Чым жа гэта не грыбы?

Я зняў капялюш і тут жа нарэзаў у яго грыбоў.

Падсмажаныя на сале, прыпраўленыя смятанай, яны былі ніколькі не горшыя за іншыя, нават смачнейшыя.

Цяпер я блукаю з кошыкам па лесе не толькі летам, але і вясною. А ўжо аб прывабнасці веснавога лесу шмат гаварыць не даводзіцца. Залітыя майскім сонцам палянкі і сцяжынкі востра пахнуць духмяным ландышам і расквітнелай чаромхаю, маладым лісцем і медуніцай. У галінах ізумрудных дрэў весела свішчуць галасістыя берасцянкі, гучна кукуюць зязюлі.

Дык навошта ж дарэмна час губляць? Хуценька, сябры, бярыце кошыкі ды спяшайцеся ў лес па веснавыя грыбы. (143 словы)

Паводле Р. Ігнаценкі.