Якуб Колас і прырода

Якуб Колас вельмі любіў прыроду. Ён глядзеў на прыродныя з'явы не толькі як мастак, які тонка адчуваў прыроду і мог перадаць усю яе прыгажосць, яе паэзію, усе адценні яе хараства ў сваім трапным слове. Ён глядзеў на ўсе з'явы прыроды і вокам селяніна, які лічыць зямлю сродкам існавання, які цэніць тое, што так ці інакш спрыяе добраму ўраджаю, а гэтым самым і дабрабыту людзей, іх шчасцю і радасці.

Па колеры неба ў час захаду сонца, па руху і форме аблачынак, па шолаху лісця ў лесе, па паводзінах жывёлы, якая вечарам ідзе з поля, па птушыным гомане, па асаблівасцях азёрнай хвалі, па водары асобных кветак, які то слабее, то мацнее, — па ўсіх гэтых шматлікіх, незаўважных для звычайнага вока народных прыкметах Колас мог вызначыць, якое будзе надвор'е. Ён любіў упрыгожваць зямлю. (133 словы)

Паводле М. Лынькова.